W powszechnej opinii hiena cętkowana (Crocuta crocuta) ma reputację padlinożercy i oportunisty kradnącego upolowaną zdobycz innym drapieżnikom. W rzeczywistości jest to fałszywy stereotyp nie znajdujący w naturze odzwierciedlenia. Częściej to hieny muszą obejść się smakiem na rzecz lwów, które pozbawiają je upolowanej zdobyczy.
Ten fakt jest znany naukowcom od wielu dekad. Jednak nie może się on przebić do powszechnej świadomości ludzi, którzy wciąż postrzegają hieny jako wyliniałe, oślinione i koślawe zwierzę. Skąd taka opinia? Z pewnością do sposobu w jaki postrzegamy tego niestrudzonego drapieżcy przyczyniła się produkcja hollywoodzka Król lew.. Niekiedy przebywa nawet 40 km i więcej by upolować antylopę gnu czy innego roślinożercy,
Samica hieny cętkowanej ma duże zewnętrzne narządy przypominające prącie i mosznę i jest większa od samca. Hierarchia w klanach hien cętkowanych jest oparta na matriarchacie, w których dominującą pozycję zajmują samice. Klany hien liczą nawet 80 i więcej osobników, które często rozdzielają się na mniejsze grupy. Po dniach lub tygodniach ponownie się łączą. Aby ułatwić proces integracji grupy wszystkie hieny. Bez względu na wiek, pozycję w hierarchii czy płeć biorą udział w rytuale indywidualnego powitania każdego z osobników. Zwykle, ustalona etykieta hien wymaga od osobnika znajdującego się niżej w hierarchii zainicjowania powitania.